Για την αξιολόγηση του βάρους ενός ατόμου και την εκτίμηση της σωματικής του διάπλασης, χρησιμοποιούνται κατά βάση 2 δείκτες: ο Δείκτης Μάζας Σώματος και η περιφέρεια μέσης.
Ο Δείκτης Μάζας Σώματος (ΔΜΣ) υπολογίζεται διαιρώντας το βάρος με το τετράγωνο του ύψους.
Δηλαδή: ΔΜΣ (kg/m2) = βάρος (kg) / ύψος (m)2.
- Αν ΔΜΣ: < 18.5 → λιποβαρές άτομο
- Αν ΔΜΣ: 18.5 – 25 → άτομο φυσιολογικού βάρους
- Αν ΔΜΣ: 25 – 30 → υπέρβαρο άτομο
- Αν ΔΜΣ > 30 → παχύσαρκο άτομο
Π.χ. Ένα άτομο με ύψος 180 cm και βάρος 85 kg θα έχει ΔΜΣ = 85/1,802 = 26,2, που τo κατατάσσει στην κατηγορία του υπέρβαρου.
*ΟΜΩΣ, ο ΔΜΣ έχει περιορισμούς, καθώς δεν λαμβάνει υπόψιν τη σωματική σύσταση του ατόμου. Μπορεί το άτομο του προηγούμενου παραδείγματος να είναι αθλητής άρσης βαρών και να έχει πολύ ανεπτυγμένη μυϊκή μάζα και φυσιολογικό – χαμηλό σωματικό λίπος. Σε αυτή την περίπτωση, δεν μπορεί, φυσικά, να θεωρηθεί υπέρβαρος.
Η ανάλυση σύστασης σώματος (λιπομέτρηση) είναι εκείνη που παρέχει μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα, καθώς δίνει πληροφορίες για την ποσότητα λιπώδους και άλιπου ιστού αλλά και για την κατανομή του λίπους σε κορμό, χέρια και πόδια.
Η περιφέρεια μέσης (ΠΜ) χρησιμοποιείται για την εκτίμηση του κινδύνου εμφάνισης παθήσεων, σχετιζόμενων με την παχυσαρκία, που επηρεάζονται και από τα σημεία που αποθηκεύεται το σωματικό λίπος. Η περίμετρος μέσης μπορεί να μετρηθεί με μια μεζούρα περίπου στο σημείο του αφαλού.
Άντρες: ΠΜ ≥ 94 cm = αυξημένος κίνδυνος. ΠΜ ≥ 102 cm = πολύ αυξημένος κίνδυνος
Γυναίκες: ΠΜ ≥ 80 cm = αυξημένος κίνδυνος. ΠΜ ≥ 88 cm = πολύ αυξημένος κίνδυνος